Kami ay pinagsulat ng aming guro ng kahit na anong nasa isip namin
Sinabi rin niya na iwasan naming maging masyadong mapanuri lalo na sa grammar
Tila dapat ay ma “defamiliarize” kami sa mga bagay bagay para malaman talaga ang tunay naming nasa isip
Ang mga bagay gaya ng grammar ay gawa-gawa lamang natin at pinipigilan nito na mailabas ang tunay nating mga damdamin
Pagkatapos nito ay pinagawa kami ng tula na hango sa mga nasulat naming mga salita
Narito ang aking ginawang tula:
Assignment dito, assignment doon
Exam dito, exam doon
Wala na bang katapusan ang mga pasakit na ito?
Ganito ba talaga ang buhay dito?
Ako’y tila nasabik uli sa buhay hayskul
kung saaan kahit d ka mag-aral ay ikaw ay papasa
at maaaring mataas pa ang marka!
Pero ngayon ay nandito ako’t nagkukumahog makakuha lang ng pasang awa!
Sa dami ng gagawin ay nawawala na ako sa katinuan
Di ko na kilala ang sarili kong laging nasa tanghalan
Sinasabitan ng medalya tuwing may parangalan
Ngayon ID lace nalang ang tanging nakapulupot sa aking hingahan
Kailan kaya matatapos ang pagdurusang ito?
Kailan kaya gagaan ang buhay ko?
Sabik na sabik na akong makapagpahinga
Dahil ang isip at katawan ko ay hapong hapo na